Jouw ziel wil zingen
Een kleine bekentenis: stiekem zing ik best wel graag. Ik kan het niet erg goed maar ik doe het wel vaak, tot ergernis van mijn kinderen soms. Vooral in de auto. Ben jij een douche- of auto-zanger? Vind jij het misschien stiekem ook fijn om af en toe gewoon eens voluit te zingen? Of misschien zing je wel in een koor?
Ik ben momenteel een interessant boek aan het lezen: “jouw ziel wil zingen” van Jan Kortie. Ik ben nog maar aan pagina 55 en heb al zoveel aangeduid en onderstreept dat ik wil onthouden of gebruiken. Heerlijk toch, zo’n boeken!
Jan Kortie is stembevrijder (klinkt gek, ik weet het) en ik mocht vorige week een workshop bij hem volgen. En dat was een ongelofelijke ervaring. Out of the comfortzone, dat ook! Maar zo troostend, zo ontroerend, zo bevrijdend. Met een groep van 10 stonden we in een cirkel rond de piano. En we zongen samen. Geen bestaande liederen. Nee, we maakten onze eigen liederen vanuit klanken. Eerst samen, dan elk apart. Zo deden we ook een klaagzang waarbij we met de klank “au” onze diepste gevoelens naar buiten lieten komen.
Dat klinkt misschien zweverig, maar dat was het niet. We waren allemaal ontroerd door wat er gebeurde. Het ging er daarbij ook niet dat het juist klinkt, dat je je best doet, dat het een resultaat heeft. Het ging er ook niet over wat de anderen erover dachten. We zongen van binnen naar buiten.
Jan Kortie zegt er zelf dit over
“Van binnen naar buiten zingen is geven wat er in jou zit. Moeiteloos, net zoals een bloem niet z’n best doet om mooi te zijn of een vogel niet z’n best doet om mooi te zingen. Zingen met geen ander doel dan uiting geven aan het feit dat je wil zingen. Daarvoor hoef je niet je best te doen, enkel de bereidheid te hebben om jezelf te geven – wat overigens soms de nodige moed vergt.”
Ik kan er nog heel veel over zeggen. Dat ga ik niet doen. Nu toch niet. Maar er is wel een snaar in mij geraakt en dat is heel bijzonder.
Dat muziek troostend kan zijn, voel jij misschien ook wel.
Ik laat het dus ook aan bod komen in mijn inspiratie-traject Troost in Tijden van Rouw. De eerste mensen zijn ondertussen gestart met het traject. Zij krijgen om de 2 dagen een mail van mij met een video waarin ik uitleg geef, inspiratie, tips, waarin ik gedichten en teksten voorlees. Waarin ik een stuk verder ga dan wat ik in deze mails kan doen. Ben je benieuwd? Je kan nog altijd inschrijven.
Het traject is er voor iedereen die iemand verloren is, recent of lang geleden. Maar ook voor iedereen die meer wil weten over wat rouwen is, wat troost is en waar je dat kan vinden of hoe je het kan geven. Ik vond het zelf alvast zeer boeiend om eraan te werken en ermee bezig te zijn. En ik ben blij dat ik er anderen mee kan inspireren. Jou misschien ook wel?
Ik wens je een fijne, zomerse week.
Warme groet
