Kleine meisjes horen niet te sterven

Soms gebeuren er dingen in het leven die zo ingrijpend zijn dat de wereld even stilstaat. Deze week staat voor mij in het teken van een klein driejarig meisje. Ik zoek de mooiste woorden voor haar.

Na een strijd van 15 maanden verloor ze op 1 juni haar gevecht tegen leukemie.

Slik.

Haar grote familie en de vele vrienden schoten in actie om haar het mooiste afscheid te geven. Zaterdag komen een 2000-tal mensen samen, op een prachtige locatie midden in het groen.

Er zijn geen woorden om te troosten. Toch zoek ik ze … de warmste woorden. Om haar leven te vieren. Zaterdag vertel ik over haar. Het ballonnenmeisje. De kleine prinses.

Kleine meisjes van drie horen niet te sterven. Maar als het toch gebeurt, verdienen ze het mooiste afscheid.

Warme groet

Eva

Ps: een heel korte mijmering deze week, omdat mijn hoofd vol zit met woorden voor haar. Zo gaat dat in het leven van een verhalenverteller bij afscheid.

Vorige
Vorige

Iedereen rouwt op z’n eigen manier.

Volgende
Volgende

Jouw ziel wil zingen