Humor kan de pijn verzachten
Rouw en verdriet krijgt meer en meer aandacht in onze maatschappij. Dat merk je onder andere aan programma’s op TV. Een tijdje geleden was er het mooie “Dagen zonder broer” met Jeroen Meus. Nu is er “Boris” met Jeroom. Daarin gaat hij samen met 2 goede (bekende) vrienden op reis naar Canada. Een reis die zijn broer Boris ook had willen maken. Boris stierf 24 jaar geleden maar reist nu met hen mee.
Het is een mooi voorbeeld van hoe verdriet en rouw nooit stopt. Hoe het verzacht doorheen de tijd. Hoe het met momenten nog heel hard kan binnenkomen.
Het is een mooi voorbeeld van hoe humor pijn kan verzachten. Hoe het lucht kan brengen in donkere dagen.
Het is een mooi voorbeeld van hoe omringd zijn door mensen die je graag ziet troost brengt. Samen kunnen praten. Samen kunnen zwijgen wanneer daar nood aan is.
In de aflevering van vorige week gingen Jeroom en co raften. Bijzonder grappig vond ik het. Misschien ook wel omdat het me deed denken aan 27 jaar geleden. Toen ging ik zelf ook wildwater-raften in Canada. Een bijzondere ervaring …. eentje dat ik me nu zoveel jaar later nog goed kan herinneren.
Het deed me ook denken aan een tekst van Matt Haig.
Dam
Laat ze stromen. Al die onuitgesproken gedachten. Al die onderdrukte emoties. Al die niet onderkende problemen. Al die verborgen geheimen. Al die pijnlijke herinneringen. Al die verscholen hoekjes. Al die ongemakkelijke waarheden. Al die open wonden. Al die akelige ideeën. Al die latente verlangens en genegeerde wensen. Al dat water achter de dam. Wacht niet tot de druk te groot wordt. Wacht niet op het doorbreken. Laat ze stromen. Laat ze stromen. Laat ze stromen.
Ik vertaal dat in “huil maar” wanneer je je niet goed voelt. Laat ze stromen, die tranen. Ze spoelen de scherpte van de pijn weg en verzachten het verdriet.
Boris kan je bekijken op https://www.goplay.be/boris.
Warme groet
Eva
